Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies. Wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Zapoznaj się z polityką prywatności.

Poezje gen. Bolesława Wieniawy Długoszowskiego

Moderator: Staszek

Postprzez Lookas » 2 kwi 2008, o 16:07

no to pierwszy z obiecanych wierszyków, zeby jednak nie było, ze od razu z grubej rury, na razie bardzo kawaleryjski:)

SZWOLEŻERY
Od walk w wąwozach Somosierry
Od krwawych pod Nasielskiem szarż
Z rąk wypadają wrogom gwery
Gdy pułk nasz ruszał w cwał: Marsz! Marsz!
Pędzimy błoniem — rów, czy nie rów,
Pod werblem kopyt ziemia drga,
Z impetem dziadów bohaterów
Dziś nasze groźne grzmi: „ Hurra!"
Poznajcie, juchy. Szwoleżerów, Szwoleżerów,
Szwoleżerów.

Czapa na bakier, gęba szczera,
Chłop w chłopa urwis jest na schwał,
Każdy do góry nos zadziera,
Spojrzysz nań krzywo-jużby prał
Oto jest model Szwoleżera, Szwoleżera, Szwoleżera!

Nie zdążysz zmówić dwu pacierze,
Wściekły dokoła zrobi ruch
Kogoś wyściska, kogoś spierze,
Za trzech wypije, zje za dwóch,
Bo co Szwoleżer, to Szwoleżer, to Szwoleżer,
to Szwoleżer!
Zuchwały każdy jak cholera,
Ale na służbie mores zna,
A tchórzów ma w... czterech literach
Na szujów i na łgarzy piwa
Taki co służy w Szwoleżerach, w Szwoleżerach
w Szwoleżerach!
Kiedy staniemy na kwaterze
Panny się cieszą jak na miód,
A widząc jacy z nas rycerze
Ust nadstawiają kraśny cud: „
Pocałuj - szepczą - Szwoleżerze, Szwoleżerze,
Szwoleżerze!"
Choć rad na kawalerią gdera
I czasem zaklnie nas: „Psiakrew!
Chłopcy żyć z wami i umierać!
Rzekł raz Piłsudski, pułku szef,
I przystał też na Szwoleżera, Szwoleżera
Szwoleżera!
Niech nam zarzucą dumy przerost
Kogo na zawiść tylko stać,
My chwały żyjem atmosferą,
Przyznaje to ułańska brać.'
A przeto czołem Szwoleżerom! Szwoleżerom!
Szwoleżerom!


[ Dodano: Sro Kwi 02, 2008 4:15 pm ]
I jeszcze jeden, osmieszający saperów:) Piosenka ( bo to własciwie była piosenka), podobnie jak ta umieszczona wyzej, pochodzi z czasóe legionowych:)

Najdzielniejsze są sapery, ry, ry, ry!
Wszystko same inżyniery, ry, ry, ry.
Chłop w chłopa, jak kopa
Siekiereczką ciup, ciupa,
A to ci saperska dupa, pa, pa, pa.

Zbudowali most na Nidzie, dzie, dzie, dzie „
Cały szwadron po nim idzie, dzie, dzie, dzie.
A most się zawalił
I sapera przywalił,
Bo ten się za bardzo chwalił, lił, lił, lił.

Wyrąbali całe lasy, sy, sy, sy,
Postawili dwa szałasy, sy, sy, sy,
Szałas się zawalił
I sapera przywalił,
Bo ten się za bardzo chwalił, lił, lił, łił.

Dwa miesiące pracowali, li, li, li
I domeczek zbudowali, li, li, li
A dom się zawalił i Czarnego przywalił
Bo zanadto siebie chwalił, lił, lił, lił.


Czarny to postac jak najbardzie rzeczywista - kapitan saperów Jan Czarny.
Avatar użytkownika
Lookas
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 1194
Dołączył(a): 22 maja 2006, o 14:13
Lokalizacja: Poznań/Iwno

Postprzez Ułan świętokrzyski » 2 kwi 2008, o 23:09

Jest archiwalne nagranie tej piosenki o saperach!
A przy okazji coś przydatnego

http://monika.univ.gda.pl/~literat/media/

Mozna posłuchać kilku ciekawych rzeczy. Również najstarsze chyba nagranie polskiego hymnu w wersji wokalnej. Link ten otrzymałem od Pana Łukasza Żielińskiego.
Avatar użytkownika
Ułan świętokrzyski
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 2647
Dołączył(a): 10 mar 2006, o 15:30

Postprzez jarema » 17 lut 2009, o 00:24

Czy ja również mógłbym prosić o te skany?
U nas młodzież średnio nastrojona, więc myślę o konkursie Jego poezji.
Avatar użytkownika
jarema
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 434
Dołączył(a): 26 maja 2008, o 22:40
Lokalizacja: GRH 7DAK, Poznań

Postprzez Ułan świętokrzyski » 17 lut 2009, o 10:43

Spróbuję coś podesłać w przyszłym tygodniu.
Avatar użytkownika
Ułan świętokrzyski
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 2647
Dołączył(a): 10 mar 2006, o 15:30

Postprzez Piotrek » 17 lut 2009, o 12:29

Konkurs poezji Wieniawy? Dobry pomysł :) To może ja też wezmę udział :) A co do skanów, musisz prosić Jarka, bo teraz on przejął książkę ze zbiorem wierszy i dokumentów :)
Avatar użytkownika
Piotrek
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 1837
Dołączył(a): 17 gru 2007, o 17:43
Lokalizacja: Kalisz, Poznań

Postprzez jarema » 7 mar 2009, o 00:51

Tak się nieśmiało przypominam... ;) Jeśli byłaby możliwość wysłania tych wierszy do środy to byłbym bardzo zobowiązany. Bo mam już Regulamin i resztę cudów wianków, i tylko na poezję czekam :]
Avatar użytkownika
jarema
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 434
Dołączył(a): 26 maja 2008, o 22:40
Lokalizacja: GRH 7DAK, Poznań

Postprzez Gerard Skokowski » 7 mar 2009, o 12:11

Witam,
wydaje mi się że nie wygłupię się:

Bolesław Wieniawa-Długoszowski
Wstąp, bracie, między strzelce,
Gdy chcesz się sławą skryć,
Kompania godna wielce,
Umierać z nią i żyć!

Bo w strzeleckim gronie
Służba to nie żart-o nie!
Bo w strzeleckim gronie
Służba to nie żart!

Dandysem był w Krakowie,
Podbijał serca w mig,
Poleżał w mokrym rowie,
i cały szyk gdzieś znikł.

Bo w strzeleckim gronie...

Człek mądry był jak rabin,
Na szczyt się wiedzy piął.
Do ręki wziął karabin,
A mądrość diabeł wziął.

Bo w strzeleckim gronie...

Kiedy cie serce boli,
Lub duszę kryje mrok,
Zbędziesz się melancholii,
Ćwiczebny robiąc krok.

Bo w strzeleckim gronie...

Każdy porządny strzelec
W bój idzie jak na bal,
Zatańczy Moch wisielec,
Gdy padnie rozkaz: Pal!

Bo w strzeleckim gronie...

By wynieść z pól zwycięstwo
Trza naprzód rwać jak chart,
Trzeba mieć w duszy męstwo,
Na ustach-śmiech i żart.

Bo w strzeleckim gronie...

Więc naprzód, z pieśnią zuchu!
A smutki jechał sęk,
Ma człek gnić z dziurą w brzuchu,
Lepiej by z śmiechu pękł.
Bo w strzeleckim gronie...

Na podstawie "PIERWSZY UŁAN DRUGIEJ RZECZPOSPOLITEJ" Jacka M. Majchrowskiego

Czy wstawiać więcej?
Gerard Skokowski
Ułan III
Ułan III
 
Posty: 25
Dołączył(a): 11 wrz 2008, o 20:07
Lokalizacja: Legnica

Postprzez jarema » 7 mar 2009, o 14:17

Do oporu. byle tylko się nie powtarzały z tymi z poprzednich postów, bo szkoda forum zaśmiecać.
Avatar użytkownika
jarema
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 434
Dołączył(a): 26 maja 2008, o 22:40
Lokalizacja: GRH 7DAK, Poznań

Postprzez Ułan świętokrzyski » 7 cze 2009, o 20:57

Jarema! Potrzebne Ci jeszcze te wiersze?
Avatar użytkownika
Ułan świętokrzyski
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 2647
Dołączył(a): 10 mar 2006, o 15:30

Postprzez Piotrek » 22 lip 2009, o 02:47

Tak gwoli przypomnienia... 128 lat temu, w Maksymówce przyszedł na świat Bolesław Długoszowski herbu Wieniawa, który stanie się później jego legionowym pseudonimem.

1 lipca minęło zaś 67 lat od tego poranka, gdy wyszedł na taras kamienicy przy Riverside Drive... "...Wybrał ziemię nie naszą i brzozę nie swojską. Obcy cmentarz i obce zegnało go wojsko..."
Avatar użytkownika
Piotrek
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 1837
Dołączył(a): 17 gru 2007, o 17:43
Lokalizacja: Kalisz, Poznań

Postprzez jarema » 22 lip 2009, o 10:19

Właśnie, panowie! Mam przepisaną już dużą część wierszy Wieniawy, ale nie wiem, czy skopiowanie ich tutaj byłoby łamaniem praw autorskich :/ Mógłby mi ktoś pomóc?
Avatar użytkownika
jarema
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 434
Dołączył(a): 26 maja 2008, o 22:40
Lokalizacja: GRH 7DAK, Poznań

Postprzez Bartek » 22 lip 2009, o 10:43

Zamieszczaj Waść - ku chwale Kawalerii!
Bartek
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 52
Dołączył(a): 9 mar 2006, o 13:18

Postprzez jarema » 22 lip 2009, o 10:50

SENTYMENTALNA ZASADZKA

Jak na pierwszą kulę, o świcie, przed bojem,
Tak na ciebie czekam, z takim niepokojem.

Na rogu ulicy, w małej kawiarence,
Czekam cię z tęsknotą, w niepokoju, w męce.

Popijam powoli kwaskowatą kawę,
Ciasto też smakuje, jak gdyby gorzkawe.

Czytam pilnie dziennik, wciąż na jednej stronie,
„Przemówienia Brianda”, „Europa płonie”.

Patrzę na ulicę zza rogu gazety,
Znowu ktoś przechodzi, ale znowu nie ty.

Czas się ze mną droczy, mógłbym na to przysiąc,
Lecz czekam jeszcze, rachując do tysiąc.

Ulituj się wreszcie, połóż kres mej męce,
Nie ma cię i nie ma!... przeszedłem już pięćset!

Wszak zwykle przechodzisz tędy o tej porze,
Co się mogło zdarzyć?... Myślę chora może?

Już tracę nadzieje... Co robić?... Jak parno!
Poddać się?... Przenigdy!... Kelner, jeszcze czarną!



BŁOGOSŁAWIEŃSTWO

Niech będą oczy twe błogosławione
Rodne siostrzyce nie nazwanych komet,
Świecących w raju, który śnił Mahomet.
Pochodnie szczęścia w mrokach zapalone,
Niezrozumiały i dla cię, dziewczyno,
Cud, wodę uczuć zmieniający w wino
Niech będą oczy twoje pochwalone!

Niech pochwalone będą twe spojrzenia,
Co kwitną w głębi twych przepastnych źrenic,
Słodsze od pieszczot wschodnich oblubienic,
Haszysze miodne, wody upojenia,
Źródło miłości – krynice ekstazy
I zapomnienia! O, po tysiąc razy
Niech pochwalone będą twe spojrzenia.

Błogosławiona niech będzie ta chwila,
Gdym po raz pierwszy w oczu twoich łunie
Stanął, by przyjąć ich spojrzeń komunię.
W kornej podzięce serce me się schyla
Za łzy, rozkosze, radości i bóle,
Za krótkie szczęście i długą niedolę,
Błogosławiona niech będzie ta chwila.



DOBRA RADA

Choć myśl twa czasem rymem dzwoni
I słowa tańczą w serca takt,
Nie musisz zaraz czwórką koni
Na poetycki wjeżdżać trakt.

Dla słodkiej śpiewaj swej bogdanki,
Na sercu jak na cytrze graj,
Ale nie szybuj w górne szranki,
Nie chodź, gdzie święty kwitnie gaj.

Swoje marzenia i tęsknoty
Puść na samotnych paszę łąk,
Nie myśl, że każdy twój erotyk
Świat zmusi, by z zachwytu kląkł.

Teosi, Zosi, Oli, Poli
Zwierzaj się, gdy zakwitnie bez,
Ze swych sercowych melancholii,
Podlanych ckliwym sosem łez.

A gdy natchnienie tak cię pali,
Że rady se nie możesz dać,
Najlepiej pałę dobrze zalej,
Zdejm buty i połóż się spać.



NA POSTOJU

Ułani jadą wielką gromadą:
Kołpaki, rumaki i dziarska mina
Po krwawym boju, dzionek postoju
Dał panom ułanom rotmistrz Belina.

Po całym siole, w każdej stodole
Rżą wkoło, wesoło, różne konisie,
Za opłotkami, za ułanami
Stęsknione, spłonione patrzą Marysie.

Ułan Jasieńsko ze swą Kasieńką
U stołu pospołu usiadł szczęśliwy,
O swych pochodach, krwawych przygodach
Straszliwe, prawdziwe prawi jej dziwi:

„Kasiu jedyna! rotmistrz Belina
Pan dobry, a chrobry zawsze na przedzie,
A za nim smugą barwistą długą
Sto panów ułanów galopem jedzie”.

I tak jej prawi: ułanów sławi.
Dziewucha, choć słucha, nie bardzo rada,
Coraz się czulej ku niemu tuli
I z cicha coś wzdycha, w końcu powiada.

„Dzionka ci stanie na twe kochanie
O znojach i bojach długie powieści”,
Nocką od zucha żąda dziewucha:
„Niech kocha ją trocha, pieści, a pieści.”

1915




Hej, pędź i gnaj, szwadronie pierwszy

Hej, pędź i gnaj, szwadronie pierwszy,
By wrogów jak najprędzej zgnieść,
Leć przez grad kul, przez bój najszczerszy
Kochanej Polsce wolność nieść!

Spiesz budzić kraj ten z długich snów,
By o swą godność walczył znów.
Budź miasta, dwory, każdą wieś,
Hasła powstańcze z sobą nieś!

Dalej, kto żyw, chwytaj za broń!
Dalej, kto żyw, na koń! Na koń!

Hej, pędź i gnaj, szwadronie pierwszy...

Pierzchnie przed tobą wrogów rój,
Wszak nas PIŁSUDSKI wiedzie w bój.
I dopomoże Ojców Bóg
Wrogów za Polski przegnać próg!

To jest nasz śpiew! To jest nasz zew!
Ciosem za cios! A za krew krew!


[Moja fajka to stary i wierny towarzysz...]

Moja fajka to stary i wierny towarzysz,
Nie opuszcza mnie nigdy w doli i niedoli,
Zarówno, gdy mnie życie radością okoli
I gdy ty, Kumo Trosko, w sercu gospodarzysz.

Wykurza myśli smętne jak natrętne muchy,
Po szale pocałunków równowagę zwraca,
Chwilę jałowej nudy czarodziejsko skraca,
W siwych dymach przeszłości mej wskrzeszając duchy.

Milszą jest mi machorka z mej starej fajki
Niż urokliwe opium, niż wschodnie haszysze,
Gdy z jej dymem wysoko... gdzieś w powietrzu wiszę
I przeżywam cichutko moje własne bajki.

...A czasem to się bawię z nią w lokomotywę
Wypuszczam kłęby dymu, dumy całe chmury,
I z hukiem monotonnym mknę przez mosty, góry,
Mijam czarne tunele i dworce zgiełkliwe.

Przez cudowne stolice, znane mi z atlasu,
Przez cudne okolice, oglądane w kinach,
Po lśniących, w nieskończoność ciągnących się szynach
Lecę gdzieś... gdzie już nie ma przestrzeni ni czasu.


NAGŁE KOCHANIE

Czy czary? Czy mi się coś marzy?
Czy grozi rozumu mi strata?
Me serce, jak trąbka do szarży,
Zagrało trata tratata!

Gdzieś gnałbym przez lasy, przez błonia,
Za wiatrem, co liście z drzew zmiata,
Na Boga! Podajcie mi konia!
I grajcie trata tratata!

Śmiertelny dławi mnie przestrach,
I duszno mi, jakbym się zlatał,
A w piersi już cała orkiestra
Rozbrzmiewa trata tratata!

Trafiła mnie miłość jak kula,
Jak strzała z łuku skrzydlata,
Więc serce się raną rozczula,
Zawodząc trata tratata!

Od nagłej i niespodziewanej
Miłości gdy zginę dla świata,
Pożegnaj mnie, pułku kochany,
Fanfarą trata tratata!


Narazie tyle, żeby mój post za długi nie był. Wieczorem będzie więcej.
Źródło:Grochowalski W., "Bolesław Wieniawa - Długoszowski: Wiersze i piosenki", Wyd. W.G., 2002

[ Dodano: Sro Lip 22, 2009 11:17 pm ]
[Tam przy biurku w Piotrkowie...]

Tam przy biurku w Piotrkowie
Siadł pułkownik niestary,
Wkoło oficerowie,
On tak prawił nie do wiary:

Na wojence jak przy święcie,
Gdy człek jest w Departamencie,
Choć niektórzy drwią i klną cię,
Ty kpisz z tych, co gniją na froncie.

Dzisiaj gorzej jest trocha,
Straszny na froncie zamęt,
Nie dość, że biją Mocha,
Bić chcą i Departament.

Nie oczerniam, Boże ochroń,
Bić się umie byle Pochroń
Lecz sam przyznasz, narodzie,
Trudniej żyć z wszystkimi w zgodzie.

Wojownicza wiedz bando:
Wszystkim miły jest Władek,
Nawet w Armee Kommando
Każdy klepie mnie w za... w ramię.

Bom piękny jak posąg w parku,
Głowę mam na giętkim karku,
No, a plecy aż w Cieszynie,
Taki na froncie nie zginie.

Wprawdzie szczęście mam duże,
Lecz nie wszystkim są szanse,
Że wydajniej gdzieś służę,
Świadczą moje awanse.

W pewnej walce jam bez trwogi
I ja zwalczam jakieś wrogi!
Wszak ten „Za waleczność” medal
„Hranilovic” darmo „nie dał”.

Czymże do licha was gniewa
W pracy mój Departament,
Każdy kto chce, przelewa,
Ten krew, ów zaś atrament.

Iść do szturmu to rzecz bydła,
Trudniej w du... w kieszeń leźć bez mydła,
Nie byłoby całej chwały,
Gdyby nie te memoriały.

I ty bando wiesz sama:
Pożyteczny masz przydział,
Gdyby nie ta reklama
Pies by o was nie wiedział.

Zresztą noszę srebrny kołnierz
I bądź co bądź jestem żołnierz,
Wiem jak ludzie w polu giną,
Raz widziałem to gdzieś w kino!

Otwock 1915


Bando, czegóż ty jeszcze chcesz

Smutna, smutna, smutna jest dola ma,
Bo życzeń moich nie chce zrozumieć
Świetne A.O.K.

Bando, bando, czegóż ty jeszcze chcesz
Toć każdy żołnierz ma srebrny kołnierz
W poprzek, wzdłuż i wszerz.
Smutna, smutna...

Bando, bando, wypróżń twych żądań sklep!
Sam pan jenerał będzie ubierał
W majówkę łeb.
Smutna, smutna...

Bando, bando, cóż ci dać jeszcze, cóż?
Odpruj rozetki (konsens nie letki),
Gwiazdki sobie włóż!
Smutna, smutna...

Bando, bando, ty wciąż ni be ni me;
Niech twe herszty zwą się obersty,
Wie in die Armee!
Smutna, smutna...

Bando, bando, mnie na ustępstwa stać,
Nowe sztandary i order stary
Mogęć jeszcze dać.
Smutna, smutna...

Bando, bando, ty najstraszniejsza z band!
W najbliższym czasie, jak tylko da się
Pójdziesz w Hinterland.
Smutna, smutna...

Bando, bando, ty śnisz o Polsce sen?
To polityka, niechże jej tyka
Tylko N.K.N.!
Smutna, smutna...

Bando, bando, więcej nie mogę nic,
Toć ma Sikorski dar oratorski,
On przekona cię.
Smutna, smutna...



Sam pan pułkownik jedzie na front

Któż wam opisze, któż opowie,
O tym co działo się w Piotrkowie,
Gdy wieść obiegła każdy kąt:
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”

Miasto sprawiło świetny bankiet,
W dziennikach moc zrobiono ankiet,
By mieć o sprawie słuszny sąd
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”

Pan burmistrz, człek nie buty w ciemię,
Jął przewidywać epidemię,
W mieście zarazę, tyfus, trąd?
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”

Inni orzekli: „Koniec blisko,
Niejedno świadczy nam zjawisko.”
Teraz przybywa nowy wzgląd
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”

DW, przestawszy polityki,
Skupuje gwery, sztyki, piki.
Trzeba go zbrojno wysłać stąd
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”

Na znak, że wieść ta jest bez blagi
Ubrano gmach DW we flagi
Czcząc legionowych święto świąt:
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”

Toteż bez względu na wydatki
Gromadzi szmatki, gatki, kwiatki,
Wszak na praktyczność trza mieć wzgląd
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”

Tylko się martwi by pryncypał
I tam się także nie zasypał,
Tu przykry po nim został swąd,
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”

Więc niebywały dotąd zapał
Najmniej wojenne serca złapał,
Skąd wziął się ten wojenny prąd?
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”

Niejeden też piotrkowski żydek
Pozbył się nagle drżenia łydek
I w ochotników staje rząd
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”

Ciprenstajn, Baruch, Mozes, Khon
Alles will gajn in die Legion,
I każdy pali się jak lont
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”

Rozpacza każda piotrkowianka,
Co nie zdążyła stracić wianka,
Za późno już naprawić błąd
„Sam pan pułkownik jedzie na front!”



Komendantowi

Nie na obraz i podobieństwo Pana,
Nie ze spiżu była odlana,
Ani wykuta z granitu,
Nie z żaru słońca, nie z gwiazd,
Nie z wichru, nie z błękitu,
Nie do orlich podobna gniazd,
Ale była jak bańka w ogrodzie szklana (może mydlana),
Wewnątrz pusta (może zgniła)
I nie świecąc w cudzych blaskach się tęczyła.
Ale była jak gruźlica,
Która rumieńcem zdradnym krasi lica
I mami
Gorączkowymi zwidami,
A chore płuca w kaszlu na strzępy dreze
I rwie,
A zropiałymi kawały
Białe chusty haftuje w krwawe inicjały,
Śmiertelne znaki,
A chore płuca
Do szpitalnej, cuchnącej kloaki
Wyrzuca!
Ale mnie z niej wyleczył,
I wybawił z rąk tej fabrykantki
Fałszywych snów
Strzelecki rów,
Gdziem ze śmiercią często miewał randki
I śmierci w żywe oczy przeczył.
Wybawił mnie od niej i wybronił
Żołnierski żart
Z kuli, na której czart
Przez pole z pogwizdem gonił.
Wyleczył mnie szum chorągiewek
I buta ułańskich śpiewek,
I tupot koni,
I cwał,
I brzęk strzemienia kolegi,
I te braterskie szeregi
Kochane,
Skąpane w toni
Chwał,
I w tyralierach zapach ziemi,
Ziemi wybranej, obiecanej,
Granatami miast ziemi oranej,
Która bruzdami czarnymi,
Przez kulami nas chroniła wrażymi
I rytm mocarny
Piechoty
Wśród nocy czarnej
Do żmudnej idącej roboty.
Ale mnie od niej wybawił
I krótko się z nią rozprawił
Wodza rozkaz,
Co mi się jak wola Boska objawił,
Co trafił we mnie niby pocisk z kuszy,
Uwolnił mnie wreszcie i wybawił
Od mojej sztucznej duszy!
I prosty chodzę dziś i zdrowy jestem,
Nie w rozterce,
Bo dał mi On mój Wódz woli swej chrzęstem
Gorące,
Dzielne,
Szaleństwem i porywem
Bijące,
Śmiertelne, ale żywe
Serce!



Wyznanie cyniczne

Każdy z nas, służąc kochanej Ojczyźnie,
Spodziewa się, że za to coś w nagrodę liźnie
I że służba Ojczyźnie posłuży mu trocha
Wszak liczy na wzajemność każdy, który kocha
Ten za kilka patroli i parę utarczek
Miałby ochotę dostać choć mały folwarczek,
Ów, u którego dusza wznioślejsza i czysta,
Ma nadzieję dosłużyć się szarży rotmistrza
(Broń Boże nie majora, bo przykra to szarża,
Aż połowa majorów się na nią uskarża).
Ten znów, bardziej niż w sławie zakochany w winie,
Pragnąłby resztę życia przepędzić w kantynie.
Ten chciałby dojść zaszczytów, tamten znów majątku,
Ten radby żyć zeń w mieście, ów w sielskim zakątku.
Każdy innej nagrody wygląda, atolić
Przede wszystkim i wszyscy pragną... poswawolić.




Piosenka urlopnika

Szedł ułan raz na odpoczynek,
I ryczał niby ranny lew
Psia krew! Psia krew! Psia krew!

Bo tęsknił bardzo do dziewczynek,
I czuł ich całą drogę brak
Niech trafi szlag! Niech trafi szlag!

I dopadł dziewkę w stogu siana,
i stal swej p... na niej zmiął:
do dupy z nią!

I powstał we wsi wielki lament,
rodzice w skargach wiodą prym:
to sk...

I, nie dziękując za traktament,
opuścił on rodzinną wieś:
ja mam ją gdzieś!

Miast ch... w rękę wziął karabin,
poszedł i gdzieś na wojnie sczezł
J... go pies.


Inna wersja 1. zwrotki:
Szedł ułan raz na odpoczynek,
A w ręku miał jak broń na tuj
Potężny ch...! Potężny ch...!

Avatar użytkownika
jarema
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 434
Dołączył(a): 26 maja 2008, o 22:40
Lokalizacja: GRH 7DAK, Poznań

Postprzez Ułan świętokrzyski » 23 lip 2009, o 17:02

Wielkie dzięki Jarema! Trzymaj tak dalej!
Avatar użytkownika
Ułan świętokrzyski
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 2647
Dołączył(a): 10 mar 2006, o 15:30

Postprzez jarema » 23 lip 2009, o 21:08

Ku chwale Kawalerii, Króla Jegomości i kochanki Pana Podchorążego!
Avatar użytkownika
jarema
Ułan VI
Ułan VI
 
Posty: 434
Dołączył(a): 26 maja 2008, o 22:40
Lokalizacja: GRH 7DAK, Poznań

Poprzednia stronaNastępna strona

Powrót do Poezja kawaleryjska i legionowa

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości

Tablice Ramki Reklamowe Aluminiowe Plastikowe, Agencja Fine, Staropolska, Projekty Domów Drewnianych, Projekty Domów Drewnianych, Noclegi Gorce, Ramki Aluminiowe, Stojaki na foldery, Ramki Plastikowe, Stojaki z plexi, Ramki Reklamowe, Stojaki Plakatowe, Potykacze, stojaki, tablice, ramki, akcesoria reklamowe, Stojaki i tablice przymykowe, Tablice przymykowe OWZ, Stojaki Typu A Potykacze, ¦ciana prezentacyjna, Stojaki plakatowe, Stojaki plakatowe niskie, Stojaczki plakatowe, Stojaki plakatowe Wysokie, Stojaki na plakat i foldery Niskie, Stojaki na plakat i foldery Wysokie, Ramki reklamowe, Ramki sprężynkowe, Ramki aluminiowe, Ramki plastikowe, Stojaki i wieszaki na foldery, Wieszaki na foldery, Stojaki na foldery Niskie, Stojaki na foldery Wysokie, Wyroby z PCV i plexi, Stojaki i tabliczki z plexi, Kieszenie plakatowe z PCV bezbarwnego, Akcesoria reklamowe, Informacja przydrzwiowa,
cron