przez elmijakke » 4 kwi 2011, o 15:09
Był jeszcze Tadeusz - brat bliźniak Wojciecha - dzielny polski kawalerzysta i wielki znawca koni!!! Poniżej moja recenzja do jego wspomnień:
Autor: Tadeusz Kossak
Tytuł: Wspomnienia Wojenne (1918-1920)
Krakowska Spółka Wydawnicza
Kraków 1925
Stron: 144
Spis treści
I. Służba w pierwszym Korpusie
II. Na przymusowym urlopie
III. Warszawa w listopadzie 1918 r.
IV. Na froncie
V. Wyprawa Kijowska
VI. Karta się odwraca
Wspomnienia Tadeusza Kossaka, kawalerzysty „starej daty”, który w momencie ponownego wstąpienia do wojska (tym razem polskiego) był już w dość zawansowanym wieku - w 1917 roku liczył sobie 61 wiosen. Tadeusz Kossak (brat bliźniak Wojciecha) po ukończeniu gimnazjum, wstąpił do wojska gdzie zdawszy egzaminy w wyższej szkole jazdy przydzielony został jako instruktor do pierwszego pułku ułanów austriackich. Po opuszczeniu wojska osiadł na stałe jako ziemianin na Wołyniu, w Skowródkach. Na początku marca 1918 roku Tadeusz Kossak zgłasza się do I Korpusu gen. Dobór-Muśnickiego gdzie, jako porucznik, rozpoczyna służbę w 2 pułku ułanów. Po rozwiązaniu korpusu zostaje jeszcze 6 tygodni dłużej w Bobrujsku oddelegowany do komisji sprzedającej Niemcom korpusowe konie.
Po czteromiesięcznej bezczynności zostaje Tadeusz Kossak wezwany do Warszawy, celem sformowanie Szwadronu Wojewódzkiego (zadaniem tego szwadronu miało być pilnowanie porządku i bezpieczeństwa w mieście). W lutym szwadron zostaje włączony w skład tzw. grupy zaniemeńskie wraz, z którą bierze udział w walkach na Wileńszczyźnie (m.in. w rajdzie na Lidę). Po koniec tej kampanii szwadron Tadeusza Kossaka zostaję włączony pod numerem 4 do 3-go pułku ułanów. W tym czasie rotmistrz (międzyczasie awansuje) Kossak dostaje przydział oficera sztabowego i w związku z tym opuszcza front i udaje się do Warszawy, gdzie w Łazienkach Królewskich stacjonowała kadra pułkowa. Jednak nie zagrzewa długo miejsca jako oficer tyłowy i przy najbliższej nadażającej się okazji, z końcem lipca 1919 roku, znowu wyrusza na front, na tzw. pierwszą wyprawę wołyńską, tym razem jako oficer ordynansowy pułkownika Suszyńskiego, dowódcy 5-tej brygady jazdy (mimo, że 3 pułk ułanów nie wszedł w skład tej brygady). Po zakończeniu ofensywy na linii Horynia, rotmistrz Kossak prosi o powrotny przydział do szwadronu wojewódzkiego, który w międzyczasie stał się 3 szwadronem 2 pułku strzelców konnych i pełnił służbę kawalerii dywizyjnej przy VII dywizji piechoty, która stacjonowała wtedy na Śląsku. Służba ta Kossakowi, jako rasowemu kawalerzyście niezbyt się podobała, gdyż jak wiadomo szwadrony takie pełniły głównie funkcje pomocniczo-łącznikowe. W międzyczasie kawaleria dywizyjna rozrasta się do dywizjonu, którego dowódcą zostaje właśnie Tadeusz Kossak. Wraz z tą dywizją bierze udział w Wyprawie Kijowskiej, a następnie w odwrocie 3 Armii za zachód w czerwcu i lipcu 1920 roku. W czasie sierpniowej kontrofensywy polskiej Tadeusz Kossak walczy przeciwko Armii Konnej w okolicach Chełma, a następnie bierze udział w zdobyciu Kowla na którym to epizodzie kończą się te niezwykle barwne wspomnienia napisane piękna i trochę staromodną (nawet jak na książkę z 1920 roku) polszczyzną. Pełno jest w tej, niestety, krótkiej książeczce (tylko 144 strony) żywych opisów walk, pełno jest także trochę naiwnego hurraoptymizmu, ale może postrzeganie prawdziwego patriotyzmu jako „naiwności”, to choroba naszych materialistycznych czasów. Tadeusz Kossak, podobnie jak większość autorów piszących w okresie międzywojennym o wojnie 1920 roku, oprócz gloryfikacji inteligencji polskiej jako głównego obrońcy naszej młodej ojczyźnie mocno piętnuję zachowanie naszej przedwojennej mniejszości narodowej, czyli żydów. Czytelnik nie znajdzie tu specjalistycznych i fachowych opisów kampanii, bitew, potyczek, książka Kossaka to raczej namalowany (w patriotycznych barwach) obraz tych czasów i walk, obraz ciekawy i pełen emocji. Oczywiście jeżeli chodzi o przeżycia rodziny Kossaków z tego trudnego dla Polaków okresu to trzeba dodać oczywiście powieść napisana przez jego córkę, Zofię Kossak Szczucką pt. Pożoga, w której dwudziestoletnia dziewczyna opisuje swoje przeżycia w ogarniętej rewolucją Ukrainie.
Ostatnio edytowano 4 kwi 2011, o 15:23 przez
elmijakke, łącznie edytowano 1 raz