„Jak szarża ułańska,
Od Wisły do Gdańska”..
To tylko jedna, maleńka wzmianka w tej piosence o tym, co minęło… O ułanach, o szarzy…
Któż kiedyś nie znał tej piosenki:-)
Była chyba jedyną, którą znali wszyscy poborowi w dawniejszych czasach, przy której stawiali pierwsze kroki w jednostce..
Dziś już chyba nikt jej nie śpiewa – przyszły inne czasy.
Dla wielu jest „komunistyczna”, tak „wschodnia”, prawie „czerwona”.
A przecież nie jest z tym tak „do końca”.
Coś w tej piosence „przemycono” do Sielc, do miejsca w którym powstała I Warszawska Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki.
Przemycono nawet dość sporo – bo stary, PRZEDWOJENNY Kraków, Oleandry…
Z kim i czym były one powiązane, chyba nie potrzeba tu tłumaczyć.
Przeniesiono na sielecki grunt polski, krakowski folklor, dając mu tylko inne słowa. Przeniesiono krakowskie błonia, park…
Słowa napisał Leon Pasternak (1910 - 1969), kierownik żołnierskiego „Teatrzyku z Tęczą”; wykonano ją po raz pierwszy w Sielcach, w lipcu 1943 roku. Może właśnie z okazji przysięgi Kościuszkowców? To było widowisko poetycko – muzyczne:-)
Była pierwszą piosenką, którą nadało w Lublinie w 1944 roku radio „Pszczółka”.
To po prostu „Oka”
Miała (ma) 2 wersje.
Wersja I
Słowa: Leon Pasternak
Muzyka: według melodii "Szumią Oleandry"
Szumi dokoła las,
Czy to jawa, czy sen ?
Co ci przypomina,
Co ci przypomina
Widok znajomy ten ?
Żółty wiślany piach,
Wioski słomiany dach.
Płynie, płynie Oka,
Jak Wisła szeroka,
Jak Wisła głęboka.
Szumi, hej, szumi las,
Gdzieżeś rzuciła nas ?
Dolo, dolo nasza,
Hej, dolo tułacza,
Gdzieżeś rzuciła nas ?
Był już niejeden las,
Wiele przeszliśmy rzek.
Ale najpiękniejszy,
Ale najpiękniejszy
Jest naszej Wisły brzeg.
Skrwawiony Wisły brzeg...
Jak to męczy, boli,
Żal nam serce ścisnął,
Wisło, nasza Wisło
W niemieckiej niewoli.
Piękny jest Wisły brzeg,
Piękny jest Oki brzeg.
Jak szarża ułańska,
Od Wisły do Gdańska
Pójdziemy, dojdziemy !
Wersja II
Szumi dokoła las,
czy to jawa, czy sen?
/Co ci przypomina,
co ci przypomina
widok znajomy ten?/bis
Żółty, wiślany piach,
wioski słomiany dach.
/Płynie, płynie Oka
jak Wisła szeroka,
jak Wisła głęboka./bis
Szumi, hej, szumi las,
gdzieżeś rzuciła nas?
/Dolo, dolo nasza,
hej, dolo tułacza,
gdzieżeś rzuciła nas?/bis
Był już niejeden las,
wiele przeszliśmy rzek,
/ale najpiękniejszy,
ale najpiękniejszy,
jest naszej Wisły brzeg./bis