Generał Tadeusz Komorowski "Bór"

[SalSa]

Art. z Gazety Nasza Polska
(nr 35 (566) 29 VIII 2006)
autor Paweł Siergiejczyk
Jestem w trakcie przepisywania, więc cd wkrótce


Kawalerzysta, który tworzył historię

Był przedostatnim Dowódcą Armii Krajowej i ostatnim – przynajmniej formalnie – Naczelnym wodzem wojsk polskich w II wojnie swiatowej. Do historii przeszedł jednak przede wszystkim jako ten, który podjął decyzję o wybuchu Powstania Warszawskiego. 40 lat temu zmarł gen. Tadeusz Komorowski „Bór”.

Pochodził z Galicji, z rodziny noszącej tytuł hrabiowski. Urodził się 1 czerwca 1895r. w Chorobowie, w powiecie Brzeżany, na ziemi nalezącej już dzis do Ukrainy. Jego ojciec był administrartorem tego majątku, matka – córką powstańca stycznoiwego. Do gimnazjum uczęszczał we Lwowie i tam otrzymał swiadectwo dojrzałości. Był akurat rok 1913 – ostatni rok pokoju – gdy młody Komorowski rozpoczął studia w wiedeńskiej Akademii Wojskowej cesarza Franciszka Józefa. W marcu 1915r. wyruszył na front I wojny światowej, dowodząc plutonem na froncie rosujskim i włoskim.
Po odzuskaniu przez Polskę niepodległości dla człowieka z takim wykształceniem i doswiadczeniem wybór był oczywisty: już w listopadzie 1918r. wstapił do Wojska Polskiego, gdzie poczatkowo dowodził szwadronem karabinów maszynowych, a później dywizjonem 9. pułku ułanów. W sierpniu 1920 był już dowódcą 12. pułku ułanów. 31 sierpnia został ranny w czasie słynnej bitwy pod Komarowem, która zahamowała marsz na Warszawę Konarmii Budionnego. Była to największa bitwa kawaleryjska XX wieku.

W pułku i na olimpiadzie
W II Rzeczpospolitej Komorowski pozostał wierny kawalerii. Od sierpnia 1922r. był instruktoerm w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Gnieźnie, a od stycznia 1923r. – w Oficerskiej Szkole Artylerii i Inzynierii w Warszawie. W grudniu tego samego roku odkomendowano go w skład grupey olimpijskiej do Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziązu. Znalazł się w grupie pierwszych polskich olimpijczyków, bioracych udział w VIII Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 1924r. We Wszechstronnym Konkurskie Konia Wierzchowego (WKKW) zajął wówczas 26. miejsce, startujac na koniu Amon.
Była to jedyna sportowa przygoda późniejszego Dowódce AK. Od grudnia 1935r. do sierpnia 1936r. kierował grupa przygotowawczą przed XI Igrzyskami Olimpijskimi w Berlinia. Polska ekpia, której był szefem, zdobyła tam srebrny madal w druzynowym WKKW.
Równocześnie Komorowski piął się po szczeblach kariery oficerskiej. Był kolejno: zastapcą dowódcy, a następnie kwatermistrzem 8. pułku ułanów (od 1924r.), komendantem Szkoły Podoficerów Zawodowych Kawalerii we Lwowie (od 1936), wreszcie dowódcą 9. pułku ułanów (w latach 1928-1938).
Według opinii Okręgu Korpusu VI, gen. Michała Karaszewicza-Tokarzewskiego, z 1937r. Komorowski pracuje rzetelnie i lojalnie, ma duże mozliwości wysokiej kultury żołnierskieji osobistych kwalifikacji, pod względem dodatniego wpływu wychowawczego bez zarzutu, nie wszystkie dziedziny gospodarki (intendentura) potrafi w równej mierze opanować i usposobić. Ostatnio dłuższy jego pobyt w pułku bez przerw, róznych hipicznych odkomenderowań, wpłynął pozytywnie na podniesienie życia pułku.

[Ułan świętokrzyski]

Widać rzeczywiście, że zwolennikom stylu western też są bliskie tradycje polskiej kawlerii. Brawo! Tak trzymać!

[SalSa]

Obiecuje, że jak tylko znajede chwilke to przepisze dalszą część.


[ Dodano: Pią Lis 10, 2006 8:17 pm ]
Zastępca „Grota”
W pażdzirniku 1938r. Komorowski został komendantem Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, zaś w sierpniu 1939r. – dowódcą Ośrodka Zapasowego Mazowieckiej i Pomorskiej Brygady Kawalerii w Garwolinie. Tam tez zastało go kampania wrześniowa, podczas której od 3 września dowodził osłona Wisły na odcinku od Góry Kalwarii do Deblina, a od 13 września był zastępcą płk. Adama Zakrzewskiego, dowódcy kombinowane Brygady Kawalerii, bioracej udził w walkach do 23 września.
Przybył do Krakowa i zamieszkał na terenie szpitala OO.Bonifratrów. Od razu tez podjął dzialalność konspiracyjną: już w paździrniku 1939r. znalazł się w gronie załozycieli Organizacji Wojskowej Krakowa, nazwyaną później także organizacja „Kaerge” (od pierwszych liter nazwisk przywódców: Komorowskiego, płk. Klemensa Rudnickiego i płk. Edwarda Goldewskiego), a obejmującym swoim zasięgiem tereny Krakowskiego, Kieleckiego i Sląska.
W styczniu 1940r. Komorowski nawiązał kontakt ze Związkiem Walki Zbrojnej i już miesiąc później był komendantem Obszaru Kraków-Ślask ZWZ. 3 maja 1940r. mianowany został generałem brygady, zas jesieną tego roku – jako najstarszy stopniem – wyznaczony przez Komendanta Głównego ZWZ, gen. Stefana Roweckiego „Grota”, na jego zastępcę na wypadek wypadnęcia z pracy. Uzywał również pseudonimów „Korczak” i „Prawdzic”.
Przebywając w Krakowie, był zatrudnoiny fikcyjnie jako sprzedawca w sklepiez materialami piśmiennymi przy ul. Zwierzynieckiej 14. Został tam zatrzymany 20 kwietnia 1941r. przez Gestapo, ale zdołał zbiec. Początkowo ukrywał się w w okolicach Krakowa, a kiedy z rozkazem 1 lipca, po rozszerzeniu się aresztowań, rozwiązano Komendę Obszaru Kraków-Ślask, wyjechał do Warszawy, gdzie mieszkał przy ul. Wspólnej 49.
Od lipca 1941r. Komorowski był zastepcą Komendanta Głównego ZWZ, a później Dowódcy AK. Jednoczesnie od jesieni tego roku był – pod pseudonimem „Gajowy”- komendantem Obszaru Zachodniego, obejmującego Okrego Pozanań o Pomorze, z siedziba w Warszawie. Po aresztowaniu gen. Roweckiego 30 czerwca 1943r., objął stanowisko dowódcy AK – już pod pseudonimem „Bór” lub „Znicz”.


Cd nastąpi