Forum Kawalerii RP

Miszku ! z mojego tyłka ? nigdy - zaprzeczam z siedziska siodła wz 36 jak najbardziej.

a bo widzisz Pułkowniku 25 oficyjerska już tak ma trzeba dupę do niej przyzwyczaić zanim zacznie byc wygodna mnie też bolało (oj strasznie bolało tylko galop i półsiad na pierwszych terenach) stę i kłus to było tragiczne doznanie
ale za to dzisiaj po wieeeelu dupogodzinach w tym siodełku jak w fotelu

etam, mnie nic nie bolało ale wylatałem z niej. Jak siedzę w wz. 36 to jak przyklejony a tu jakoś mi tak niepewnie było. Nie było czasu przywyknąć.

Zapytajcie lepiej Łukiego, jak mu się jechało rajd do Komarowa dwa lata temu... 300 km w nowym siodle wz. 25

Żołnierskie wz.25 poza ciężarem jest idealne na rajdy. Głębokie, dobrze trzyma i całkiem miękkie jak na niewyściełane siodło... A dupa... musiała się przyzwyczaić

A no bo dupa ma to do siebie, że się zawsze przyzwyczai .

A jaka różnica istotna jest między wz.25, a wz.36.Oprócz pochodzenia z innych armii.Lub gdzie mogę na forze przeczytac o tym?Przepraszam za pytanie, ale jestem noworyszem w tej kwestii.

Siodło wz. 36 to rdzennie polska konstrukcja, wynikająca z doświadczeń z używanymi wcześniej siodłami wz. 25. Ten zaś został oparty na zagranicznych wzorcach, przede wszystkim angielskim siodle UP, zwanym potocznie "kanadyjskim". Rząd wz. 25 był dość ciężki, zatem prace poszły w kierunku uczynienia go lżejszym. Jeśli spojrzysz na oba siodła, zobaczysz, że wz. 36 nie ma już kuli na tylnym łęku, inny jest kształt siedziska. Zrezygnowano z filcowych podtybinek, a poduszki kolanowe przeniesiono na tybinki. Zmianom uległ również kształt czapraka - zmniejszono go i zrezygnowano z przedniej pauszy. Modyfikacjom uległ również kształt sakw. Efekt - siodło lżejsze, ale za to mniej wygodne (siedzisko zdecydowanie twardsze). W 1938 r. weszły natomiast nowe przepisy dotyczące troczenia rzędów.

Tak te wizualne róznice są dla mnie dostrzegalne.Jak rozumiem siodał wz.25 były podobne do oficerskiego wz.25.Czy dobrze rozumuję?Wiem, że mozna siodło wz.25 stroczyć zgodnie z instrukcją wz.36.Czy dobrze kombinuję?Dzięki za kompensum

Oficerskie wz.25 i żołnierskie wz.25 kompletnie się różnią pod względem budowy.
Żołnierskie wz.25 możesz stroczyć wg starych i nowych przepisów.

Dzięki za wyjaśnienia.Teraz wszystko jest jasne.A gdzie mogę rzucić okiem na siodło wz.25 by obejrzeć?

A choćby tutaj :
http://www.7dak.fora.pl/trakcja-czyli-to-co-przypina-konia-do-zelaza,3/chciec-to-moc-czyli-replika-siodla-wz-28,116.html

Masz opisaną historię powstawania naszych siodeł wz. 25. W tytule wątku wskazano siodło wz. 28, jako że siodła używane w artylerii były szyte na terlicach wz. 28. Cała reszta wyglądała tak samo, jak siodła wz. 25.

Siodło oficerskie wz. 25 wygląda niemalże identycznie jak rosyjskie siodło oficerskie.

Troczenie nie było uzaleznione od rodzaju siodła. Wszystkie siodła używane w Wojsku Polskim były troczone według obowiązujących przepisów. Na tej zasadzie, troczono nie tylko polskie siodła, ale i całą gamę tych obcego pochodzenia, które pozostały w spadku po zaborcach, albo zostały zakupione z demobilu, w czasie wojny 1920 r.

Panowie jesteście niezastąpioną skarbnicą wiedzy!Chylę czoło... Bardzo podoba mi się to siodło wz.25.Interesująca konstrukcja.Ale Siodlarz takiego chyba nie robi.Chyba, że wz.27 jest jego modyfikacją jak rozumiem.

Siodlarz robi siodła wz. 36 szeregowego, wz. 25 szeregowego, wz. 25 oficerskie i wz. 27 szeregowego. To siodło wz. 27 to własnie siodło wz. 25 w wersji dla artylerii (ma dodatkowe zapinki do uprzęży z tyłu ławek). Prawidłowa nazwa to siodło wz. 25, wz. 27 i wz. 28 to same terlice. Różniły się od tych wz. 25 kątami ławek i rozmiarami. Jeśli mnie pamięc nie myli, wz. 28 występował w większej ilości rozmiarów (zdaje się trzech), wz. 27 tylko w jednej.
Pamiętaj o jednej rzeczy... Zacznij od ustalenia, jakich siodeł używano w 17 PU w interesującym Cię okresie, z dopiero później zdecyduj się na zakup. Tak samo z umundurowaniem i całą resztą.

Uzupełniając i korygując Piotra.

terlica wz.25 - jeden rozmiar (wierzchowy), ławki z litego drewana, ławki posiadają po jednej przystule i jednej sprzączce do mocowania przystulicy, żelazna kula z mosiężnymi wrotkami.
terlica wz.27 - dwa rozmiary (wierzchowy i zaprzęgowy/artyleryjski), ławki ze sklejki,ławki posiadają po dwie sprzączki (bez przystuły) do mocowania przystulicy, żelazna kula z mosiężnymi wrotkami.
terlica wz.28 - cztery rozmiary (1 - zaprzęgowy/artyleryjski; 2, 3, 4 - uniwersalne), ławki ze sklejki,ławki posiadają po dwie sprzączki (bez przystuły) do mocowania przystulicy, kula ze stali.

Do tego dochodzą jeszcze wspomniane modyfikacje zaprzegowe: strzemionka do przystuł siodłowych, ucho do powodu i ucho do upinacza oraz podwójne środkowe ucho na tylnim łęku.

Co do wspomnianych kątów to wynikają one wprost z rozmiaru. Przy czym rozmiar 1 (najwiekszy) ma ławki o kącie rozwarcia 100 stopni a rozmiary 2, 3, 4 o kącie rozwarcia 82 stopnie. Tak więc to nie jest wyznacznik wzoru terlicy. Po prostu terlice wz.27 i wz.28 dodały nowe rozmiary.

Wszystko znajdziesz w dokumencie zwanym "Instrukcja Taborowa. Część 1. Składniki Taboru". Patrz punkt 67.